مصطفی احمدوند رییس مرکز تحقیقات بتون اظهار کرد : مدت زمان ساخت بناهای بتونی نسبت به دیگر سازه‌ها کمتر است و در عین حال هزینه ساخت هم کاهش پیدا می‌کند. هم‌چنین میزان مقاومت ساختمان‌های بتونی در برابر زلزله بیشتر از سایر ساختمان‌هاست.
وی درخصوص تعداد ساختمان‌های بتونی شهر تهران گفت: هم‌اکنون حدود ۱۸ درصد ساختمان‌های تهران از نوع بتونی هستند.
احمدوند با بیان اینکه شاهد این هستیم برخی برج‌های شهر تهران نیز از بتون ساخته نمی‌شود، این مساله را در کاهش ضریب مقاومت سازه‌ها در برابر زلزله موثر دانست.
رییس مرکز تحقیقات بتون از نبود استانداردهای شفاف ودقیق در مصالح ساختمانی انتقاد کرد و افزود: به دلیل نبود استانداردهای شفاف و دقیق مبتنی بر مشخصات عملکردی جدید برای مصرف مصالح بدون هدر رفتن امکان‌پذیر نیست و در چرخه تولید مصالح حتی در مرحله اجرا حدود ۸۰ درصد هدررفت منابع داریم و ۲۰ درصد از مصالح به صورت مفید استفاده می‌شود.
احمدوند، یکی از عوامل اتلاف مواد، مصالح و بتون را اجرای روش‌های سنتی دانست و گفت: در ۲۰ سال گذشته چشم انداز ۲۰ ساله صنعت بتون و استانداردها و مقررات این حوزه تدوین و ابلاغ شده است و تاکنون ۲۷ استاندارد تعریف شد که پس از تدوین، آن را به موسسه استاندارد واگذار کرد. این استانداردها، ملی هستند که رعایت آن هم الزامی است.
هم‌چنین در این همایش، برات قبادیان ـ معان وزیر صنعت، معدن و تجارت ـ اظهارکرد: استحکام ساختمان‌ها در برابر زلزله مستلزم تولید بتون کیفی است و تحقق این مساله به همکاری علمی دانشگاه و صنعت بستگی دارد.
وی با بیان اینکه امروزه ترکیب بتون در جهان در حال تغییر و تحول است گفت: مهم‌ترین مشخصه این تحول را در ارتقای کیفیت بناها شاهد هستیم.
به گفته قبادیان، لازم است از الیاف صنعتی قابل بازیافت برای پایداری سازه‌های بتونی استفاده کرد و کنترل نحوه‌ی اجرای بتون و آماده‌سازی آن، پایداری بتون در پروژه ها را افزایش می‌دهد.
معاون وزیر صنعت، معدون و تجارت به برخی راهکارهای افزایش مقاومت سازه‌ها اشاره کرد و گفت: پیاده‌سازی استانداردهای مشخص، کاربرد دستورالعمل‌های تهیه بتون با دوام و مقاوم، پیاده سازی نظام بازرسی سیستم مدیریت در این بخش و کنترل نحوه اجرای سازه‌های بتونی در پایداری سازه‌های ساختمانی بسیار تاثیرگذار است.
در ادامه این همایش، عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران بر ضرورت توجه صنعت بتون به مسائل زیست محیطی اشاره و تاکید کرد: تولید بتون کم کربن و استفاده از مواد جایگزین سیمان، پوزولانهای طبیعی و سرباره‌ها می‌تواند در کاهش اثرات زیست محیطی کمک کننده مهمی باشد.
مهدی روانشادنیا افزود: بازیافت نخاله‌های به جا مانده از بتون می‌تواند از برنامه های ۲۰ ساله آینده این صنعت باشد و برای این کار باید مشوق‌های قانونی در جهت اقتصادی کردن صنعت بازیافت ایجاد شود و بازار نخاله‌های بازیافتی ایجاد و مالیات بر تولید کربن هم می‌تواند به عنوان یک مکانیسم مهم تنبیهی عمل کند.
وی با بیان اینکه باید فکری به حال اجرای بتن در هوای سرد مناطق کوهستانی داشته باشیم، گفت: این مساله باعث می‌شود از فجایعی مثل آنچه در سر پل ذهاب رخ داد جلوگیری کنیم و در این راستا باید تولید کنندگان بتون آماده استاندارد را تقویت کنیم و به تولید بتون‌های با مقاومت بالا و ویژه تمایل بیشتری داشته باشیم.
عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی استان تهران به دو معضل زمین لرزه و آلودگی هوا اشاره و تصریح کرد: در چشم انداز ۲۰ ساله آینده بتون کشور تهیه سند آمایشی و اطلس تولیدکنندگان این بخش ضروری به نظر می‌رسد.
به گفته روانشادنیا، زنجیره تامین بتن در کشور از تولید سیمان تا اجرای آن در ساختمان یک فرایند تولید دی اکسید کربن است که باعث مصرف بخش قابل توجه انرژی کشور در این صنعت می شود و به آلایندگی محیط زیست دامن می‌زند. تدوین این سند در کاهش مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای از طریق استفاده از مواد جایگزین سیمان و بتون‌های با مقاومت بالا کمک می کند.