عصر ایران- اگر تا همین یک ماه پیش کسی می پرسید بهترین نقطه تهران کجاست به ضرس قاطع نمی توانستم پاسخ بدهم. بلافاصله باید می پرسیدم: از چه نظر؟ از نظر دید و احاطه بر شهر طبعا بام تهران و بالای ولنجک. از نظر بافت قدیمی و تاریخی مرکز شهر. به لحاظ آب و هوا یا سکونت یا خورد و خوراک یا چشم انداز یا خرید؟ روشن است که هر جایی از یک نظر برتری دارد.
اما اگر جنبه آرامش بخشی و قدری دور شدن از فضای پر تنش و قابل ارایه به یک میهمان خارجی از حیث معیارهای جهانی مد نظر باشد اکنون بی درنگ پاسخ می دهم: باغ کتاب و باغ نمایش. خصوصا این که به پل طبیعت هم راه دارد.
پس بگذارید با قاطعیت و با صدای بلند بگوییم بهترین نقطه تهران باغ کتاب است در جوار ایستگاه متروی حقانی و در محوطه کتابخانه ملی و باعث شده فضای بیرونی کتابخانه ملی و فرهنگستان ها از بلامصرفی به در آید.
نه فقط به خاطر کتاب که هنوز خیلی غنی نیست و شاید برای غیر کتاب خوانان جذابیت زیادی نداشته باشد. به خاطر این که تا دل تان بخواهد جای پارک خود رو هست. تا دل تان بخواهد فضا برای نشستن و لم دادن هست. بله لم دادن و اصطلاح «لم کده» را هم به کار برده اند. مهم ترین مشکل بسیاری از نقاط تهران فضاهایی برای نشستن است.
باغ کتاب تهران بهترین نقطه تهران است. اگر نرفته اید بروید. اگر اهل خرید کتاب نیستید کتاب ها را لمس کنید و ورق بزنید. حد اقل در فضایی بنشینید و درنگ کنید.
همین که جایی همه مدام نمی پرسند «چند» و درباره انواع قابلمه صحبت نمی شود مغتنم است.
برای بچه ها که فوق العاده مغتنم است چون فضای بی نظیری برای بچه ها فراهم است.
تنها کاستی شاید این باشد که در سالن کتاب ها به جز مجله «دانستنیها» نشانی از مجلات دیگر نیست. جای خیلی از ماهنامه ها و فصل نامه ها خالی است در حالی که از خیلی از کتاب ها متنوع تر و جذاب ترند. /م.خ