امروز
جمعه 1403.2.7
Iranian Construction Engineering and Management
فعالیت های حرفه ای
کارگاره مدیریت یکپارچگی پروژه ساخت ساختمان های بلند
به گزارش ستاد خبری کنفرانس، دکتر مهدی روانشادنیا عضو هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی استان تهران این کارگاه را ارایه خواهد کرد.
در سال‌های اخیر، فرایند و دانش طراحی و اجرای ساختمان، به شکل فزاینده‌ای پیچیده شده است. در بناهای بلند امروزی، وجود یک معمار استادکار مسلط به همه امور، عملی نیست و به کارگیری فرایندهای مدیریت پروژه اجتناب‌ناپذیر است. این روزها، طراحان به سختی قادر هستند بدون کمک متخصصان دیگر به عنوان مشاور یا پیمانکار، بتوانند کاری را به پایان برسانند. فرایندی که برای متمرکز کردن این تخصص‌ها در یک‌جا وجود دارد، منجر به این شده است که مالک، طراح، پیمانکار، مشاور و پیمانکاران جز، در کنار یکدیگر تشکیل یک تیم طراحی یکپارچه را بدهند. طراحی یکپارچه بر اساس توانایی به اشتراک‌گذاری دانش، نظم و تعهد تیم پروژه به همراه قدرت اشتیاق ایجاد می‌شود.
لایه‌های طراحی در ساختمان‌های امروزی، بسیار متعدد هستند. این لایه‌ها که شامل سازه، محوطه سازی، لوله‌کشی، گرمایش، سرمایش، امنیت، برق، روشنایی، سیستم‌های کنترل هوشمند و بسیاری از تعامل‌های موجود بین این لایه‌ها هستند، نیاز به یک رهیافت یکپارچه را ایجاد می‌کنند. در سال‌های اخیر تکنیک‌های مدلسازی اطلاعات ساختمان به کمک مدیریت یکپارچگی پروژه چنین ساختمان‌هایی آمده‌اند.
مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) فرآیند توسعه و تولید مدل رایانه‌ای به منظور شبیه سازی مواردی چون برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و عملیات اجرا می‌باشد. این مدل، هندسه بنا، ارتباطات فضایی، اطلاعات جغرافیایی، مقدار و ویژگی‌های اجرای ساختمان، تخمین هزینه‌ها، لیست مواد مورد نیاز و جداول پروژه را مشخص می‌سازد.
از طرف دیگر، نظر به چالش‌های زیست محیطی بزرگ، توجه ویژه به پایداری در طراحی و اجرای ساختمان‌های بلند مرتبه امروزی یک روند بین‌المللی شده است. بنا به محاسبات یک مشاور بین المللی انرژی، ساختمان‌های سبز دارای میزان میانگین صرفه‌جویی در انرژی ۳۰ درصد، کاهش در کربن ۳۵ درصد و صرفه‌جویی در آب مصرفی ۳۰ تا ۵۰ درصد و کاهش در زباله‌ی ۵۰ تا ۹۷ درصد هستند. در حال حاضر، 34 سیستم رتبه بندی پایداری ساختمان در دنیا وجود دارد.
به گفته لوییس کابن در کتاب مدلسازی اطلاعات ساختمان سبز: "یک ساختمان سبز از معیارهای غیرقابل اندازه‌گیری شروع می‌شود، بایستی در طراحی به قابل اندازه‌گیری تبدیل‌شده و درنهایت باید غیرقابل اندازه‌گیری شود." به عبارت دیگر امروز اجرای ساختمان پایداری که در آن آب باران جمع‌آوری می‌شود، دسترسی خورشیدی با زمان روز هوشمند عمل می کند و سعی در بازیافت مصالح است، جز از طریق مدیریت یکپارچگی پروژه با مدلسازی اطلاعات ساختمان امکان‌پذیر نیست.
http://hrbci.com/index.php/2014-11-20-08-59-6/item/274-2015-12-20-07-32-37.html
آرشيو مطالب...